Doküman

Linux’ta RAMFS Cihazlarıyla Çalışmak

Linux kullanıcıları ve sistem yöneticileri her zaman sistemlerinden mümkün olduğunca fazla performans elde etmeye çalışırlar.  Sistem performansındaki büyük darboğaz sıklıkla dosya aktarım hızlarından, yani sistem okuma ve yazma sürelerinden kaynaklanır.  SSD’ler (Katı Hal Sürücüler) ve NVMe (Geçici Olmayan Bellek Ekspres) gibi yeni disk teknolojileri, geleneksel sabit sürücü disklerine göre aktarım sürelerini önemli ölçüde hızlandırmış olsa da, hiçbiri bir RAM diskinin hızlı performansını ölçemez.
RAMFS, doğrudan bir sistemin RAM’ine (Rastgele Erişim Belleği) yerleştirilen sanal depolama alanıdır.  Dolayısıyla, sisteminizde 32 GB RAM takılıysa, örneğin bu RAM içinde 5 GB depolama alanı oluşturabilir ve bunu dosyaları depolamak için kullanabilirsiniz.  Sonuç olarak, sisteminizde diğer görevler için 27 GB bellek (32 – 5 = 27) kalırken, ayırdığınız 5 GB, dosyalar için RAMFileSistem olarak kullanılır.

Bu derste Linux sisteminde RAM disklerle nasıl çalışılacağını göreceğiz.  Bu sadece RAMFS oluşturulmasını değil aynı zamanda Linux’ta RAM diskleriyle çalışmanın avantajları ve dezavantajları hakkında bilmeniz gereken her şeyi içerecektir.  Başlayalım!

 

RAM Dosya Sistemi Nedir?

 

RAMfs, bilgisayarda kurulu RAM’in bir kısmını tüketen sanal alanlardır.  Bu sanal alan daha sonra dosya depolama için kullanılabilir.  RAM diskinin avantajı, katı hal sürücüleri ve sabit sürücüler gibi geleneksel disk depolama ortamlarından çok daha hızlı performans göstermesidir.  Bu, dosya okuma ve yazma sürelerinin son derece hızlı olduğu ve birçok büyük dosyaya erişmesi gereken ve gecikmeyi mümkün olduğunca en aza indirmek isteyen kullanıcılar için çok daha kusursuz, performanslı ve keyifli bir deneyim yarattığı anlamına gelir.

RAMfs ‘nin göze çarpan bir dezavantajı vardır; o da dosya depolamanın kalıcı olmamasıdır.  Başka bir deyişle RAM, geçici bilgisayar belleğidir ve sistem kapatıldığında tüm veriler kaybolur.  Bu nedenle, RAMfs yalnızca geçici verileri saklamamız gereken ve bu arada bu verilere son derece hızlı erişime sahip olmamız gereken ortamlarda faydalıdır.

Artık, çok fazla RAM bulunan ve sistemin yeniden başlatılmasının son derece nadir olduğu ortamlarda (kurumsal sunucu ortamlarını düşünün), RAMfs, istenen verileri göz açıp kapayıncaya kadar sunarak duyarlı bir kullanıcı deneyimi sağlamanın önemli bir parçasıdır.  Bu güç aynı zamanda sıradan son kullanıcılar tarafından da kullanılabilir; örneğin bir video projesi üzerinde çalışıyorsanız, büyük miktarda kod derliyorsanız veya büyük miktarda veriye veya yalnızca çok sayıda küçük dosyaya sık erişim gerektiren başka tür bir görev yapıyorsanız. .

UYARI
Bir RAMfs yalnızca geçici depolama için uygun olduğunu unutmayın.  Bilgisayar kapatıldığında veya yeniden başlatıldığında RAM diskinde saklanan her şey kaybolacaktır.  Tüm önemli verileri mümkün olan en kısa sürede RAM diskinden taşıdığınızdan veya dosyaların yalnızca kopyalarını orada tuttuğunuzdan emin olun.

Diğer Önemli Artıları ve Eksileri

 

Tartışıldığı gibi, RAMfs kullanmanın avantajı hızdır.  İşte bu kadar.  Geçici yapısı da bir avantaj olarak görülebilir, çünkü geçici depolama ihtiyaçları için idealdir; hatta bilgisayar kapatıldığında verileri kendisi temizler.  Ancak bu avantaj olduğu kadar dezavantaj da olabilir.

RAMfs kullanmanın en büyük dezavantajı depolamanın geçici olmasıdır.  Dosyaların başka bir kopyası kalıcı depolama alanında (sabit sürücü, SSD, flash sürücü vb.) bulunmadığı sürece, önemli herhangi bir şeyi RAMfs ‘de depolamak aptallık olur.

Diğer bir dezavantajı ise çok pahalı bir depolama olmasıdır.  Sadece birkaç gigabaytlık RAMfs bize terabayt boyutunda bir sabit diskin maliyetiyle aynı maliyete mal olabilir.  Ancak, biraz RAM alanı olan kullanıcılar için, RAM’in nefes alma alanının bir kısmını RAMfs sanal depolama alanına ödünç vermenin gerçek bir dezavantajı olmayabilir.

Son dezavantaj ise RAMfs çalışırken sistem kaynaklarına daha iyi bakmanız gerekmesidir.  Bu, özellikle RAM’inizin büyük bir kısmını RAMfs için sanal bir alan olarak ayırmayı planlıyorsanız geçerlidir.  Sisteminiz bazı ağır görevleri işlemeye başlarsa ve RAM’e çok fazla bilgi dökerse, bilgisayarınızın belleği oldukça hızlı bir şekilde tükenebilir ve RAMfs için ayırdığınız alan, ek bir nefes alma alanı olarak kullanılamayacaktır.

Linux’ta RAM Dosya Sistemi Nasıl Oluşturulur

tmpfs (geçici dosya sistemi), RAMfs için kullanılan dosya sistemidir.  Yeni bir RAMfs oluşturmak ve RAMfs ne kadar bellek tüketmesini istediğimizi belirtmek için mount komutunu kullanabiliriz.

  1. Başlamak için, bilgisayarınıza takılı RAM miktarını kontrol etmek ve şu anda ne kadar boş RAM olduğunu görmek iyi bir fikir olacaktır.  Bunun için ücretsiz komutu ve aşağıdaki seçenekleri kullanabiliriz:
    $ free -ght
    
    Using the free command on Linux

    Yukarıdaki çıktı bize, üzerinde çalışılabilecek 6 GB RAM’e sahip olduğumuzu gösteriyor.  Kötü bir fikir, devam edip bunların hepsini RAMfs için kullanmak olacaktır.  Bunun yerine sadece yarısını kullanalım, böylece sistem ortaya çıkabilecek diğer görevler için hala bir miktar ara belleğe sahip olur.

  2. Daha sonra RAMfs mount edeceğimiz dizin oluşturalım.  İsterseniz, boş olduğunu varsayarak zaten var olan bir dizini de kullanabilirsiniz.
    $ sudo mkdir -p /mnt/ramdisk
    
  3. Şimdi bir RAMfs oluşturmak ve onu yeni oluşturduğumuz dizine bağlamak için mount komutunu kullanacağız.  RAMfs yapabilmek için -t tmpfs seçeneğini kullanmamız gerekiyor.  Aşağıdaki komut 3 GB boyutunda bir RAM diski oluşturur:
    $ sudo mount -t tmpfs -o size=3g tmpfs /mnt/ramdisk
    
  4. Hepsi bu kadar.  Yeni oluşturduğunuz RAMfs onaylamak istiyorsanız df komutunu çalıştırabilirsiniz:
    $ df -h
    
    We can see the RAM disk of 3 GB that was just created and mounted

 

Artık dosyaları RAMfs ‘e kopyalamaya başlayabilirsiniz.  Yukarıda yaptığımız komutların aynısını kullandıysanız, RAMfs’e /mnt/ramfs dizininden erişilebilir olmalıdır.
Yazının orijinalini buradan okuyabilirsiniz.